Ιερά Μονή Βαρλαάμ

Η Μονή των Αγίων Πάντων, η κοινώς ονομαζομένη του Βαρλαάμ, είναι κτισμένη σε επιβλητικό βράχο, στο βορειοδυτικό άκρο της λιθόπολης των Μετεώρων και σε κοντινή απόσταση από το Μεγάλο Μετέωρο και τη Μονή Ρουσάνου.

Η μονή Βαρλαάμ οφείλει το όνομά της στον ασκητή-αναχωρητή Βαρλαάμ, ο οποίος πρώτος κατοίκησε τον βράχο το 14ο αιώνα.

Η ιστορία της μονής αρχίζει ουσιαστικά από τις αρχές του 16ου αι., όταν στο βράχο εγκαταστάθηκαν και οργάνωσαν το κοινόβιό τους οι ιερομόναχοι Νεκτάριος και Θεοφάνης, γόνοι της επιφανούς και εύπορης βυζαντινής οικογένειας των Αψαράδων από τα Ιωάννινα.

Το καθολικό της μονής, αφιερωμένο στους Άγιους Πάντες, είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός αθωνίτικου τύπου και χρονολογείται από το 1541. Σημαντική για την ιστορική διαδρομή της μονής υπήρξε η συμβολή του μοναχού Χριστοφόρου, ο οποίος κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα ταξινόμησε το πολύτιμο αρχείο της και αντέγραψε πλήθος ιστορικών κειμένων και χειρόγραφων.

Η πρόσβαση στη Μονή γινόταν με σκαλωσιές, ανεμόσκαλες και με δίκτυ. Το 1923 κατασκευάστηκε σκάλα από 195 σκαλοπάτια στο βράχο.